چکیده فعّالیّت ورزشی، تولید رادیکالهای آزاد را افزایش میدهد که ممکن است در تخریب برخی از اجزای تشکیل‌دهندة سلول نقش داشته باشد. در بدن موجودات زنده، سیستم آنتی اکسیدانی پیچیدهای وجود دارد که از وی در برابر رادیکالهای آزاد محافظت میکند. هدف از این پژوهش، ارزیابی و مقایسة ظرفیّت آنتی اکسیدانی تام (TAC)، وضعیّت استرس اکسایشی و نیمرخ لیپوپروتئینی دوندگان سرعت مرد با غیر ورزشکاران بود. به این منظور TAC، غلظت پلاسمایی مالون دیآلدئید (MD)، دیانکونژوگه (DC)، تریگلسیرید (Tg)، کلسترول تام (TC)، لیپوپروتئین پرچگال (HDL)، لیپوپروتئین کمچگال (LDL) و لیپوپروتئین بسیار کمچگال (VLDL)در 14 دونده سرعت مرد و 14 مرد غیر ورزشکار (دامنة سنّی یکسان) مورد اندازهگیری قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون t مستقل نشان داد بین مقادیر MDA، DC و TAC ورزشکاران و غیر ورزشکاران از نظر آماری، تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین دوندگان از مقادیر پایینتر TC، Tg، LDL، VLDL و نسبت LDL به HDL برخوردار بودند، هرچند که این اختلاف تنها در مقدار TC معنادار بود (05/0p<). نتایج این مطالعه، نشان میدهد تمرینات منظّم بیهوازی در دوندگان سرعت منجر به استرس اکسایشی نمیشود و همچنین در بهبود نیمرخ لیپوپروتئینی آنان تأثیر معناداری ندارد.
)