تأثیر تمرینات هوازی شدید و متوسّط بر سلامت عمومی مردان غیر فعّال

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه بیرجند

2 استادیار دانشگاه تربیت مدرّس

3 دانشیار دانشگاه تهران

4 مربّی دانشگاه بیرجند

چکیده

     به منظور بررسی تأثیر تمرینات هوازی شدید و متوسّط بر سلامت عمومی مردان غیر فعّال، 43 نفر برای شرکت در تحقیق داوطلب شدند و به طور تصادفی ساده به دو گروه تجربی و یک گروه گواه تقسیم گردیدند. شرکت‌کنندگان در گروههای تجربی به مدّت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه به مدّت 30 تا 45 دقیقه به اجرای تمرینات هوازی پرداختند. برای گروه تجربی، اوّل (15 نفر) فعّالیّت هوازی شدید و برای گروه تجربی دوم (16 نفر) فعّالیّت هوازی با شدّت متوسّط به ترتیب با 80 تا 85، و 60 تا 65 درصد حدّ اکثر ضربان قلب ذخیره به اجرا درآمد. گروه گواه (12 نفر)، طیّ این دوره در هیچ فعّالیّت بدنی شرکت نکردند. سلامت عمومی شرکت‌کنندگان با پرسش‌نامة سلامت عمومی گلدبرگ و هیلیر در ابتدای تحقیق و پس از 8 هفته، تمرین مورد ارزیابی قرار گرفت. برای استخراج نتایج از روش تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون LSD بهره‌برداری گردید. پس از 8 هفته تمرین از حیث سلامت عمومی، فقط علائم جسمانی (04/0>P) و اضطراب و اختلال در خواب (03/0>P) گروه تمرینات هوازی شدید بهبودی معنی‌داری پیدا کرد، ضمن آن که میزان اکسیژن مصرفی بیشینه (05/0>P) و محیط دور کمر (04/0>P) این گروه نیز به ترتیب با افزایش و کاهش معنی‌دار همراه بود. به علاوه، شاخص‌هایاندازه گیری شده در گروه تمرینات هوازی متوسّط تمایل به بهبودی داشتند، امّا به سطح معنی‌داری نرسیدند. بر اساس نتایج به دست‌آمده می‌توان اظهار داشت که اجرای فعّالیّت‌های هوازی بین 80 تا 85 درصد حدّ اکثر ضربان قلب ذخیره، موجب بهبودی و توسعة قابل ملاحظه شاخص‌های سلامت عمومی، آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی مردان غیر فعّال می‌گردند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effects of vigorous and moderate aerobic exercises on the general health of non-active men

نویسندگان [English]

  • Mohammad Esmaeil Afzalpour 1
  • Reza Gharanlou 2
  • Abas Ali Gaeini 3
  • Ali SeghHol Eslami 4
1
2
3
4
چکیده [English]

In order to study of the effects of vigorous and moderate aerobic exercises on the general health of non-active men, 43 individuals volunteered in this research. They were divided into two experimental groups and a control group by Simple random sampling.  Duration of training was 8 weeks and subjects 3 sessions per week and each session 30-45 minutes performed assigned aerobic exercises. Experimental group I (n=15) carried out vigorous aerobic exercise, and experimental group II (n=16) carried out moderate aerobic exercise, at 80-85 and 60-65% of maximal reserve heart rate respectively. Control group (n=12) didn’t perform any physical activity through research. General health of participants were evaluated by general health questionnaire (GHQ-28) of Goldber & Hillier in the initial and after 8 weeks of exercise. We applied one-way analysis of variance and LSD test for revelation results of study.  Results showed significantly  improvement in physical signs (P<0.04), anexiety and sleeping disorder (P<0.03), along with significantly increases in maximal oxygen uptake (P<0.05) and significantly decreases in waist circumference (P<0.04) after 8 weeks of vigorous aerobic exercises. In addition, we observed an inclination for improvement in the general health of moderate aerobic exercise group.  Based on the results, performing of vigorous aerobic exercise upto 80-85% of maximal reserve heart rate can improve general health, physical fitness and body composition of non- active men.

کلیدواژه‌ها [English]

  • General health
  • Vigorous & moderate aerobic exercises
  • Non-active men
1- اصفهانی، نوشین، 1381، تأثیر ورزش بر سلامت روانی در بعد جسمانی، اضطراب و اختلال در خواب، کارکرد اجتماعی و افسردگی دانشجویان دانشگاه الزّهرا (س)، حرکت، شمارة 12 : 75-86.
2- به‌پور، ناصر، 1375، اثر یک برنامة تمرینی منتخب بر عوامل خطرزای قلبی ـ عروقی مردان میان‌سال، رسالة دورة دکتری، دانشکدة تربیت بدنی دانشگاه تهران.
3- تقوی، محمّدرضا، 1380، بررسی روایی و اعتبار پرسش‌نامة سلامت عمومی (GHQ)، مجلّة روان‌شناسی، زمستان، جلد 5، شمارة 4: 381.
4– صفوی همامی، شیلا، 1379، بررسی تأثیر تمرین هوازی و بی‌هوازی در کاهش میزان افسردگی دانشجویان دختر دانشگاه اصفهان، چکیده مقالات کنگرة بین المللی پزشکی ورزشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ص 30.
5– فتحی آشتیانی، علی؛ عسگری علی‌رضا، 1381، بررسی تأثیر تمرین‌های جسمانی در کاهش اضطراب، مجلّة روان‌شناسی، زمستان، جلد 6، شمارة 4 : 365-74.
6- نوربخش، پریوش، مقایسة بهداشت روانی زنان ورزشکار رشته‌های انفرادی و گروهی شرکت‌کننده در پنجمین المپیاد ورزشی دانشجویان سراسر کشور، پژوهش در علوم ورزشی، شمارة 5، صفحة 120-107.