چکیده هدف از این پژوهش، مقایسة نیمرخ فیزیولوژیکی بازیکنان تیم فوتبال المپیک ایران و کرة جنوبی بود. به همین منظور 23 نفر از بازیکنان تیم فوتبال المپیک ایران (میانگین ± انحراف معیار، سن: 36/1 ± 6/20 سال، قد:11/6 ± 3/181 سانتی متر، وزن: 2/7 ± 73/78 کیلوگرم و BMI : 6/1 ± 53/23 کیلوگرم مترمربع)، حاضر در اردوی آماده‌سازی بازی‌های مقدّماتی المپیک 2008 پکن به عنوان افراد نمونه انتخاب شدند. از کلّیّة افراد، آزمون‌های انعطاف‌پذیری، توان بیهوازی، سرعت، چابکی و توان هوازی به عمل آمد و سپس نتایج حاصل از آن با اطّلاعات مربوط به 23 نفر از بازیکنان تیم فوتبال المپیک کرة جنوبی (میانگین ± انحراف معیار، سن: 9/1 ± 8/21 سال، قد: 4/5 ± 32/180 سانتی متر، وزن: 9/6 ± 76/73 کیلوگرم و BMI : 1/1 ±70/22 کیلوگرم مترمربع)، مقایسه شد. اطّلاعات به دست‌آمده با روش آماری t- مستقل تجزیه و تحلیل شد و نتایج زیر به دست آمد: بین شاخص تودة بدنی (53/23 در برابر70/22 کیلوگرم متر مربع)، توان هوازی (42/42 در برابر 16/51 میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه)، سرعت (85/4 در برابر 7/4 ثانیه) و چابکی (15/16 دربرابر 65/15 ثانیه) بازیکنان تیم فوتبال المپیک ایران و کرة جنوبی، تفاوت معنی‌داری وجود داشت (05/0>p) و بازیکنان کرة جنوبی، نتایج بهتری کسب نمودند؛ درحالی که در توان بیهوازی (30/66 دربرابر 17/64 سانتیمتر) علیرغم برتری بازیکنان کرة جنوبی و در انعطاف‌پذیری (65/36 دربرابر 56/35 سانتیمتر) علیرغم برتری بازیکنان ایران، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (05/0 با توجّه به نتایج حاصل از تحقیق حاضر شاید بتوان یکی از دلایل احتمالی عدم صعود تیم فوتبال المپیک ایران به بازی‌های المپیک 2008 پکن را شرایط نامناسب آمادگی بدنی بازیکنان تیم فوتبال المپیک ایران از جنبة فیزیولوژیکی نسبت به تیم‌هایی چون کرة جنوبی دانست که توانسته است سه دورة پیاپی در مسابقات المپیک حضور داشته باشد.
)