اثر یک دوره تمرین تناوبی هوازی پیشرونده بر پروتئین واکنش‌دهنده C موش‌های صحرایی نژاد ویستار.

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه مازندران

2 دانشیار دانشگاه تهران

3 استادیار دانشگاه تهران

4 کارشناس سازمان هواشناسی کشور

چکیده

     هدف از این پژوهش، مطالعة تأثیر یک دورة تمرین تناوبی هوازی پیشرونده بر حسّاس‌ترین شاخص التهابی پیشگویی‌کننده بیماری قلبی عروقی (پروتئین واکنش‌دهنده C) در موش‌های صحرایی مادة مسن چاق، نژاد ویستار با ژنوم 14848 (با وزن 93/4 ± 6/325 گرم،  سنّ  5/21 ماه و سپری شدن دست‌کم سه ماه از اتمام دوران باروری آن‌ها) بود. به همین منظور، 64 سر موش صحرایی برای انجام دادن مطالعة مقدّماتی و اصلی، انتخاب و به گروه‌های مختلف، دسته‌بندی شدند. این گروه‌ها عبارتند از: جوان چاق (12/ 5 ± 75/226 گرم و سنّ 5/4 ماه)، جوان لاغر (6/5 ± 125/168 گرم و سنّ 5/4 ماه)، مسنّ لاغر (79/4 ± 875/246 گرم و سنّ 5/21 ماه) و مسنّ چاق (93/4 ± 6/325 گرم و سنّ 5/21 ماه). گروه اخیر به طور تصادفی به زیرگروه‌های پیش‌آزمون، کنترل میان‌آزمون، کنترل پس‌آزمون، تمرینی میان‌آزمون و تمرینی پس‌آزمون تقسیم شدند. پس از انجام دادن مطالعة مقدّماتی در خصوص تفاوت مقادیر CRP روی گروه‌های جوان چاق و لاغر، مسنّ لاغر و گروه مسنّ چاق پیش‌آزمون (گروه اخیر به طور مشترک در مطالعة مقدّماتی و مطالعة اصلی استفاده شد.)، مطالعة اصلی روی سایر گروه‌ها انجام شد. پروتکل تمرینی به مدّت 12 هفته و هفته‌ای 5 جلسه و هر جلسه با 2 تا 4 نوبت با سرعت 12 تا 23 متر در دقیقه و مدّت 10 تا 80 دقیقه اجرا شد. خون‌گیری در سطوح پایه از 12 تا 14 ساعت ناشتایی (پیش‌آزمون) و در مرحلة میان‌آزمون و پس‌آزمون با شرایط مشابه انجام و مقادیر CRP با روش ایمنوتور بیدیمتریک، اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون تعقیبی LSD تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد، مقادیر CRP در 6 هفته نخست تمرین، کاهش داشته؛ امّا این کاهش، معنی‌دار نبوده است (351/0=P). با وجود این با ادامه تمرین تا هفته دوازدهم، کاهش معنی‌داری در مقدار CRP در انتهای پژوهش در مقایسه با مقادیر قبل از آن (001/0=P) مشاهده شد. به‌ طور کلی با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان گفت کاهش CRP پس از تمرین‌های تناوبی هوازی پیشرونده حاکی از تخفیف فرایند آتروژنز است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effect of the Progressive Intermittent Aerobic Training on C-reactive protein of Strain Wistar14848 rats

نویسندگان [English]

  • Vali Allah Dabidi Roshan 1
  • Abas Ali Gaeini 2
  • Ali Asghar Ravasi 3
  • Mahboube Khosh kam 4
1 .
2 .
3 .
4 .
چکیده [English]

The purpose of the present study was to determine the effect of a period of the progressive intermittent aerobic training on the most sensitive inflammatory marker for estimating cardiovascular disease (C-reactive protein) in the obesity of female Wistar 14848 rats (325.6±4.93 gram and old-21.5 months). To do so 64 rats were prepared for the pilot study and the main study. The pilot study was performed to determine the difference of CRP in 32 obese and thin or old and young rats (each group 8 rats). Also, the rest 32 rats were divided randomly into the related – subgroubs including: pretest, midtest and posttest (control and training). The training protocol was performed for 12 weeks, 5 days in week, with 2 to 4 sets and with definite speed and duration.
The blood samples of fasting were drawn in many phases including; the baseline level, after 6 and 12 weeks of training. The data was analyzed via repeated measures and post hoc least significant difference (LSD). The results showed that CRP levels decreased insignificantly (P=0.351) in the first six weeks and decreased significantly (P=0.001) after 12 weeks. Generally, base on these findings in can be said that decline in this inflammatory marker after the intermittent training means attenuate in atherogenesis process.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Progressive Intermittence aerobic training
  • inflammatory marker
  • C- reactive protein
  • Rat
1. روبرگز، فیزیولوژی ورزش، انرژی، سازگاری‌ها و عملکرد ورزشی، ترجمة عباس‌علی گائینی و ولی‌الله دبیدی روشن، چاپ اوّل، 1384، تهران، سازمان سمت، پژوهشکدة تربیت بدنی.
2. دبیدی روشن، ولی‌الله و همکاران (1384)، اثر یک دورة تمرین تداومی بر CRP موش‌های صحرایی نژاد Wistar14848، المپیک، (30)، صفحه 1-15.