مقایسه ی تاثیر دو برنامه ی تمرینی مختلف (تناوبی در مقابل تداومی) بر آمادگی هوازی دانش آموزان 12-9 سال

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

2 کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

3 استادیار گروه رفتار حرکتی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

چکیده

سابقه و هدف: آمادگی هوازی یکی از مهمترین عناصر آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت می­باشد.هدف این پژوهش، مقایسه تاثیر دو برنامه­ی تمرینی مختلف (تناوبی و تداومی) بر آمادگی هوازی دانش آموزان پسر 12-9 ساله­ی بود.
مواد و ورش ها: به این منظور 36 دانش آموز (قد: 5 ±142 سانتی­متر، وزن:  5±35 کیلوگرم) انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تمرین تداومی، تمرین تناوبی و کنترل تقسیم شدند. تمرینات به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته، با شدت 75-60% ضربان قلب بیشینه و با رعایت اصل اضافه بار انجام شد. قبل و بعد از برنامه­ی تمرین VO2max آزمودنی­ها با استفاده از سه آزمون (20 متر شاتل ران،‌ 1600 متر راه رفتن – دویدن و 2400 متر دویدن) اندازه­گیری شد. داده­ها با استفاده از آزمونt همبسته، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات تداومی و تناوبی باعث افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی دو گروه تجربی نسبت به گروه کنترل شد (05/0p≤)،اما بین دو گروه تمرینی تفاوت معنی ­داری مشاهده نشد.

نتیجه‌گیری: این نتایج بیان می­کنند که تمرینات تناوبی و تداومی آمادگی هوازی پسران 12-9 را به طور معنی­داری بهبود می­دهند.

کلیدواژه‌ها


##Armstrong N. 2007. Pediatric exercise physiology. Churchill Livingstone Elsevier, ##Anderssen SA, Cooper AR, Riddoch C, Sardinha LB, Harro M, Brage S, and Andersen LB. 2007. Low cardiorespiratory fitness is a strong predictor for clustering of cardiovascular disease risk factors in children independent of country, age and sex. Eur J CardioPrev Rehab.14: 526-531.##Boreham C, Twisk J, Neville C, Savage M, Murray L, Callagher A. 2002. Associations between physical fitness and activity patterns during adolescence and cardiovascular risk factor in young adulthood. Int J Sports Med. 23: 22-26. ##Borel B, Leclair E, Thevenet D,  Beghin L, Berthoin S, Fabre C. 2010. Correspondences between continuous and intermittent exercises intensities in healthy prepubescent children. Eur J ApplPhysiol. 108: 977–985. ##Grund A, Dilba B, Forberger K, Krause H, Siewers M, Rieckert H, Muller M J. 2000. Relationships between physical activity, physical fitness, muscle strength and nutritional state in 5 to 10 year old children. Eur J ApplPhysiol. 82: 425-438.##Vanhees L, Lefevre J, Philippaerts R, Martens M, Huygens W, Troosters T &Beunen G. 2005. How to assess physical activity? How to assess physical fitness? Eur J CardiolPrev Rehab. 12: 102-114.##Bar – Or O. Trainability of the prepubescent child. 1989. PhysSports Med. 17:65-81.##Borms J. 1986. The child and exercise: an overview. J Sports Sci. 4:3-20.##Kobayashi K. Kitokazu K. Miura M. Sodeyama H. 1978. Aerobic power as related to growth and training in japanese boys:  a longitudinal study. J ApplPhysiol. 44: 666-672.##Mirwald R, Bailey D, Cameron N, Rasmussen R.1981. Longitudinal comparison of aerobic power in active and inactive boys aged 7 to 17 years. Ann Hum Biol. 8: 405-414.##Gormley SE, Swain DP, High R, Spina RJ, Dowling EA, Kotipalli US, Gandrakosta R. 2008. Effects of intensity of aerobic training on VO2max. Med Sci Sports Exer. 40(7): 1336-1343.##Lemura LM, Von dullivard SP, Carlonas R, Andreacci J. 1999. Can exercise training improve maximal aerobic power (VO2max) in children: a meta analytic review. J exerphysiol. 2(3): 1-22.##Mandigout S, Melin A, Lrcoq AM, Courteix D, Obert P. 2002. Effect of two aerobic training regimes on the cardiovascular response of prepubertal boys and girls. ActaPediatrica, 91(4): 403-408.##McManus AM, Cheng CH, Leung MP, Yang TC, Macfarlane DJ. 2005. Improving aerobic training power in primary school boys: A comparison of continuous and interval training. Int J Sports Med. 26:781-786.  ##Obert P, Mandigouts S, Nottin S, Vinet A, N'Guyen LD, Lecoq AM. 2003. Cardiovascular responses to endurance training in children: effect of gender. Eur J Clin Invest. 23(3): 199-208.##Tabata I, Nishimura K, Kouzaki M, Hirai Y, Ogita F, Miyachi M, Yamamoto K. 1996. Effects of moderate-intensity endurance and high-intensity intermittent training on anaerobic capacity and VO2max. Med Sci Sports Exerc. 28 (10:1327-1330.##Rowland TW. 1998. Developmental exercise physiology. Human Kinetics##Rowland TW, Kline G, Goff D, Martel L, Ferrone L. 1999. Physiological determinants of maximal aerobic power in healthy 12-year- old boys. PedExerSci. 11: 317-326.##Hoffman J. 2006. Norms for fitness, performance and health. Human Kinetics.##Matsuzaka A, Takashi Y, Yamazo M, Kumakura N, Ikeda A, Wilk B, Bar O. 2004. Validity of the multistage 20-m shuttle run test for Japanese children adolescents and adults. PedExer Sci. 16:113-125.##Cureton KJ, Sloniger MA, Bannon JPO, Black DM, McCormack WP. 1995. A generalized equation for prediction of VO2max from 1-mile run/walk performance. Med Sci Sports Exerc.27: 445-451.##Vargaa J, Porszaszc J, Boda K, Casaburi R,  Somfay A. 2007. Supervised high intensity continuous and interval  training vs. self-paced training in COPD". Resp Med. 101: 2297–2304.##Barkley JE,  Epstein LH, Roemmich JN. 2009. Reinforcing value of interval and continuous physical activity in children. PhysiolBeh 98: 31–36.##Bassett DR, Howley ET. 2000. Limiting factors for maximum oxygen uptake and determinations of endurance performance. Med Sci Sports Exerc. 32(1): 70-84.##Nottin S, Vinet A, Stecken F, Guyen L, Ounissi F, Lecoq A, Obert P. 2002. Central and peripheral cardiovascular adaptations to exercise in endurance-trained children. ActaPhysiolScand. 175: 85-92.##